Online Alışveriş Siteleri
Online Alışveriş Tarihi
İnternetin güvenli bir alışveriş kanalı olarak büyümesi, 1994 yılından beri Sting'in ilk albümü "Ten Summoner's Tales" ile birlikte gelişti. [2] Şarap, çikolata ve çiçekler yakında izledi ve çevrimiçi alışverişin büyümesini hızlandıran öncü perakende bedava kategorileri arasındaydı. Araştırmacılar, e-ticaret için uygun olan ürünlerin İnternet'in başarısının önemli bir göstergesi olduğunu keşfetti. [3] Bu ürünlerin birçoğu, alışveriş yapanlara dokunmak ve hissetmek için ihtiyaç duymayan jenerik ürünler olduğu için iyi geçti. Ama aynı zamanda, ilk günlerde az sayıda alışveriş yapan online vardı ve onlar dar bir kesimden vardı: varlıklı, erkek, 30+. Bu erken günlerden beri çevrimiçi alışveriş başladı ve İngiltere'de önemli yüzdeler var (yüzdeler değişebildiğinden ürün kategorisine bağlı olarak).
Çevrimiçi Müşterilerde Büyüme
Rohm & Swaninathan [4], online satış gelirleri önemli ölçüde büyüdükçe farklı kategorilerde çevrimiçi alışveriş yapan kullanıcıları tespit ettiklerini belirterek dört kategoriyi belirledi ve bunları "rahat alışveriş yapan kişiler, çeşitlilik arayan kişiler, dengeli alıcılar ve mağaza odaklı alışveriş yapan kişiler" olarak adlandırdı. Alışveriş motivasyonlarına odaklandılar ve mevcut çeşitli ürünlerin ve satın alma çevrimiçi deneyiminin algılanan kolaylığının önemli motivasyon faktörleri olduğunu buldu. Bu, zaman kazandıran ve rekreasyonel motivasyonlarla daha motive edilmiş çevrimdışı alışverişçiler için farklıydı.
Digital High Street 2020 [5]
Michael Aldrich, 1980'lerde online alışverişin öncüsü.
İngiliz girişimci Michael Aldrich, 1979'da çevrimiçi alışverişin öncülerindendi. Sistem, yerli bir telefon hattı aracılığıyla değiştirilmiş yerel bir TV'yi gerçek zamanlı bir işlem işlemcisine bağladı. Basit bir menü odaklı insan bilgisayar arayüzüne sahip değiştirilmiş yerli TV teknolojisinin videoteks'in "yeni, evrensel olarak uygulanabilir, katılımcı bir iletişim aracı olduğu - telefon icadından bu yana ilk" olduğuna inanıyordu. Bu, 'kapalı' kurumsal bilgi sistemlerinin, yalnızca işlem işlemi için değil, aynı zamanda e-ticaret olarak bilinen e-mesajlaşma ve bilgi toplama ve yayma için "dış" muhabirlere açılmasını sağladı. [6] Yeni kitle iletişim araçlarını 'katılımcı' [etkileşimli, çokdan çok'a] tanımlaması, kitle iletişimi ve kitle iletişim araçlarının geleneksel tanımlarından ve İnternet'teki 25 yıl sonraki sosyal paylaşım ağının öncülerinden temelde farklıydı. Mart 1980'de, tüketicilere, müşterilere, acentelere, distribütörlere, tedarikçilere ve hizmet şirketlerine kurumsal sistemlere çevrimiçi olarak bağlanmalarını ve ticari işlemlerin gerçek zamanlı olarak elektronik olarak yapılmasını sağlayan Redifon'un Ofis Devrimi'ni başlattı. [7] 1980'lerde [8] videotex teknolojisi kullanarak birçok çevrimiçi alışveriş sistemini tasarladı, üretti, sattı, kurdu, muhafaza etti ve destekledi. [9] Sesli yanıt verme ve elle işlem gerçekleştiren bu sistemler, Internet ve World Wide Web, IBM PC ve Microsoft MS-DOS'u ön planda tutuyor ve çoğunlukla İngiltere'de büyük şirketler tarafından kuruldu.
1990'da Tim Berners-Lee tarafından yaratılan ilk World Wide Web sunucusu ve tarayıcı, 1991'de ticari kullanıma açıldı. [10] Bundan sonra, 1994'te ortaya çıkan teknolojik yenilikler: çevrimiçi bankacılık, Pizza Hut'tan bir çevrimiçi pizza mağazasının açılması, [10] güvenli veri aktarımı için Netscape'in SSL v2 şifreleme standardı ve Intershop'un ilk çevrimiçi alışveriş sistemi. İnternet üzerinden ilk güvenli perakende işlem, ya NetMarket ya da Internet Alışveriş Ağı tarafından 1994'de yapıldı. [11] Hemen sonra Amazon.com online alışveriş siteleri 1995 yılında başlattı ve eBay de 1995 yılında tanıtıldı. [10] Alibaba'nın siteleri Taobao ve Tmall sırasıyla 2003 ve 2008'de piyasaya sürüldü. Perakendeciler, talepleri test etmek, oluşturmak ve yönetmek için "ön görme" yoluyla kullanılabilirlikten önce mal ve hizmetleri satıyorlar.
İnternetin güvenli bir alışveriş kanalı olarak büyümesi, 1994 yılından beri Sting'in ilk albümü "Ten Summoner's Tales" ile birlikte gelişti. [2] Şarap, çikolata ve çiçekler yakında izledi ve çevrimiçi alışverişin büyümesini hızlandıran öncü perakende bedava kategorileri arasındaydı. Araştırmacılar, e-ticaret için uygun olan ürünlerin İnternet'in başarısının önemli bir göstergesi olduğunu keşfetti. [3] Bu ürünlerin birçoğu, alışveriş yapanlara dokunmak ve hissetmek için ihtiyaç duymayan jenerik ürünler olduğu için iyi geçti. Ama aynı zamanda, ilk günlerde az sayıda alışveriş yapan online vardı ve onlar dar bir kesimden vardı: varlıklı, erkek, 30+. Bu erken günlerden beri çevrimiçi alışveriş başladı ve İngiltere'de önemli yüzdeler var (yüzdeler değişebildiğinden ürün kategorisine bağlı olarak).
Çevrimiçi Müşterilerde Büyüme
Rohm & Swaninathan [4], online satış gelirleri önemli ölçüde büyüdükçe farklı kategorilerde çevrimiçi alışveriş yapan kullanıcıları tespit ettiklerini belirterek dört kategoriyi belirledi ve bunları "rahat alışveriş yapan kişiler, çeşitlilik arayan kişiler, dengeli alıcılar ve mağaza odaklı alışveriş yapan kişiler" olarak adlandırdı. Alışveriş motivasyonlarına odaklandılar ve mevcut çeşitli ürünlerin ve satın alma çevrimiçi deneyiminin algılanan kolaylığının önemli motivasyon faktörleri olduğunu buldu. Bu, zaman kazandıran ve rekreasyonel motivasyonlarla daha motive edilmiş çevrimdışı alışverişçiler için farklıydı.
Digital High Street 2020 [5]
Michael Aldrich, 1980'lerde online alışverişin öncüsü.
İngiliz girişimci Michael Aldrich, 1979'da çevrimiçi alışverişin öncülerindendi. Sistem, yerli bir telefon hattı aracılığıyla değiştirilmiş yerel bir TV'yi gerçek zamanlı bir işlem işlemcisine bağladı. Basit bir menü odaklı insan bilgisayar arayüzüne sahip değiştirilmiş yerli TV teknolojisinin videoteks'in "yeni, evrensel olarak uygulanabilir, katılımcı bir iletişim aracı olduğu - telefon icadından bu yana ilk" olduğuna inanıyordu. Bu, 'kapalı' kurumsal bilgi sistemlerinin, yalnızca işlem işlemi için değil, aynı zamanda e-ticaret olarak bilinen e-mesajlaşma ve bilgi toplama ve yayma için "dış" muhabirlere açılmasını sağladı. [6] Yeni kitle iletişim araçlarını 'katılımcı' [etkileşimli, çokdan çok'a] tanımlaması, kitle iletişimi ve kitle iletişim araçlarının geleneksel tanımlarından ve İnternet'teki 25 yıl sonraki sosyal paylaşım ağının öncülerinden temelde farklıydı. Mart 1980'de, tüketicilere, müşterilere, acentelere, distribütörlere, tedarikçilere ve hizmet şirketlerine kurumsal sistemlere çevrimiçi olarak bağlanmalarını ve ticari işlemlerin gerçek zamanlı olarak elektronik olarak yapılmasını sağlayan Redifon'un Ofis Devrimi'ni başlattı. [7] 1980'lerde [8] videotex teknolojisi kullanarak birçok çevrimiçi alışveriş sistemini tasarladı, üretti, sattı, kurdu, muhafaza etti ve destekledi. [9] Sesli yanıt verme ve elle işlem gerçekleştiren bu sistemler, Internet ve World Wide Web, IBM PC ve Microsoft MS-DOS'u ön planda tutuyor ve çoğunlukla İngiltere'de büyük şirketler tarafından kuruldu.
1990'da Tim Berners-Lee tarafından yaratılan ilk World Wide Web sunucusu ve tarayıcı, 1991'de ticari kullanıma açıldı. [10] Bundan sonra, 1994'te ortaya çıkan teknolojik yenilikler: çevrimiçi bankacılık, Pizza Hut'tan bir çevrimiçi pizza mağazasının açılması, [10] güvenli veri aktarımı için Netscape'in SSL v2 şifreleme standardı ve Intershop'un ilk çevrimiçi alışveriş sistemi. İnternet üzerinden ilk güvenli perakende işlem, ya NetMarket ya da Internet Alışveriş Ağı tarafından 1994'de yapıldı. [11] Hemen sonra Amazon.com online alışveriş siteleri 1995 yılında başlattı ve eBay de 1995 yılında tanıtıldı. [10] Alibaba'nın siteleri Taobao ve Tmall sırasıyla 2003 ve 2008'de piyasaya sürüldü. Perakendeciler, talepleri test etmek, oluşturmak ve yönetmek için "ön görme" yoluyla kullanılabilirlikten önce mal ve hizmetleri satıyorlar.
Yorumlar
Yorum Gönder